Wel bizar. Toen ik dit even vlug tekende met het tekstje erbij was mijn insteek dat onzichtbare ziektes erg frustrerend kunnen zijn. Dat ik gek word van de ‘onzichtbare’ pijn. Onzichtbaar van de buitenkant maar ook de binnenkant. En vooral dat laatste vind ik moeilijk. Je kan er helemaal niks mee. Je vindt niets terug in bloedwaardes of MRI scan en toch heb je het gevoel dat er iets ongelooflijks mis is met je lijf. Ik persoonlijk kan niet zo overweg met fibromyalgie. Het doet zo gruwelijk zeer dat ik op slechte dagen niet kan opstaan, fietsen, lopen, slapen, of zitten zoals wel handig is als je naar de wc moet enzo. Ik word op slechte dagen hier zo enorm wanhopig en radeloos van, dat ik soms “slecht” denk: Ik steek er een mes in, dan valt de boel tenminste te verklaren. Want dan ZIE je tenminste dat er echt iets is. Het zal evenveel pijn doen. Maar nu zie je er iets aan. Het wordt fysieker ofzo. Haha jeetje wat ben ik slecht met uitleggen… Gekke wanhoop gedachten ook. Ik ga het niet doen hoor, maar dan snap je wat pijn met een mens kan doen.
Maar het plaatje kun je dus op velen manieren interpreteren kwam ik achter. (Ook bijvoorbeeld emotionele pijn → fysieke pijn) Dus daarom heb ik de tekst maar zo kort gelaten en typ ik hier het uitgebreide verhaal wat ik ermee bedoelde.
HAPPY HALLOWEEN!!!!
Ook weer zo herkenbaar. Altijd die pijn is niet fijn. Liefs
Ook weer zo herkenbaar de tekst. En dat zijn geen gekke gedachten hoor, die heb ik ook. Of we zijn samen gek maar dat wisten we al 😉