Deze tekening had ik al eventjes klaarliggen. (+/- 2 maandjes geleden) Ik twijfelde enorm of ik dit wel online wilde, kon of durfde te zetten. Maar gisteren hoorde ik het plots uit het niets van iemand anders. Exacte woorden uit dit plaatje; “Zend ik soms de verkeerde signalen uit???”. Mijn oren spitsen zich en ik voelde me gelijk een beetje minder alleen. (en vreemd haha)

Soms door in gesprek met iemand te gaan, je interesse te tonen of een neutraal complimentje aan iemand te geven kom je ineens in hele andere bizarre situaties terecht dan dat je wilde of verwachtte. “Zend ik soms verkeerde signalen uit?” Dat je op dat moment van de situatie ineens wordt overrompeld van wat er gebeurd. “Wat overkomt mij nou ineens?”. Dat je geen vat of controle op de situatie (terug) krijgt. Dat je over je eigen grenzen bent gegaan. Want wat zijn jouw grenzen eigenlijk? Hoe kom je daar achter?

Nog steeds in conflict met deze tekening. Vind het moeilijk om deze te plaatsen. (ook iets met vroeger haha.) “Had ik maar stom gedaan”, “had ik maar gemeen gedaan”, “ik lokte het ook gewoon uit”, “Complimenten krijgen/geven is gevaarlijk” *Komt die achterdocht ook nog even om het hoekje kijken*,  “Ik mag geen complimenten geven / interesse tonen, want dan vraag ik er gewoon om, dan flirt ik”. Dus duw je mensen maar weer allemaal weg. Veilig die muur om je heen. Niet te dichtbij komen, want dan gebeurt er tenminste niets. Zo. Opgelost. Toch? Nergens meer last van. Maar wat is dan dat vreemde onbestemde gevoel dat af en toe voorbij komt? (Of niet. Soms wordt dit gevoel ook weggemaakt) Een pijnlijk, leeg en verdrietig gevoel. De behoefte om onder de mensen te willen komen. Goh het lijkt wel eenzaamheid. Wat tegenstrijdig allemaal, het gaat tegen je veilige beleid en regels in. Oei. Dit heb je niet overzien. Je plannetje is toch niet zo waterdicht. Hoe moet dit nou? Ga je het gevoel maar verdragen? Hoe zorgen jullie ervoor om wat meer onder de mensen te komen? *En hoe bewaak je je eigen grenzen in contact met anderen? Tips zijn altijd welkom 😉