I used to hide the body behind baggy shirts and xxxxxl hoodies when I gained a lot of weight again. Disliked (and afraid) to go outside and just wanted to cancel all (fun) events to distance myself from others, because I was (am) too scared of them for what they might see or think (of …
Kleding kopen vind ik maar ingewikkeld. Kan nooit inschatten welke maat ik nu weer heb. Jojo is mijn tweede naam. Kan in een korte periode van S naar L gaan en andersom. Maar zien en voelen hoe je lijf is en welke maat het heeft vind ik ook maar lastig, dus verhul ik het maar …
Je lichaam geeft veel meer aan dan je misschien doorhebt. (*Dan je denkt, HA!) Als ik denk hoe ik me voel dan weet ik het vaak niet, terwijl het lichaam al ruim van te voren signalen heeft afgegeven dat het misschien gespannen, verdrietig, blij, bang, boos is of pijn heeft.
Wel bizar. Toen ik dit even vlug tekende met het tekstje erbij was mijn insteek dat onzichtbare ziektes erg frustrerend kunnen zijn. Dat ik gek word van de ‘onzichtbare’ pijn. Onzichtbaar van de buitenkant maar ook de binnenkant. En vooral dat laatste vind ik moeilijk. Je kan er helemaal niks mee. Je vindt niets terug …