Fighting your own (invisible) battle every day is tough, I see you.🖤 Sometimes it feels like an impossible battle to fight, but we are still here doing just that; fighting! Here we stand, trying to move forward, one day at a time.🖤 Keep on fighting! PS: do you like these kind of drawings? I won’t …
Het angstzweet breekt me uit, de ongemakkelijke stilte, de aandachtige starende blikken and my brain goes into panic mode, silence mode, the stutter mode and or the full chatty mode. En zo is het vicieuze cirkeltje weer rond.
Voor wie er nog niet aan toe is: het is oké om je tijd te nemen. Doe wat goed voelt voor jou, ieder herstel is een uniek en persoonlijk proces, met zijn eigen tempo.❤ Herkent iemand dit ook? Ik vind het ontzettend inspirerend, motiverend en krachtig van anderen die in korte kleding de straat op …
Soms tijdens een groepsgesprek of bij een gewoon gesprek bijvoorbeeld tijdens uiteten vind ik het lastig om een inbreng te geven. Het voelt als mensen onbeleefd afkappen wanneer ik iets wil zeggen en onzeker zijn met wat je dan wilt gaan zeggen. “Alles wat je zegt is toch niet goed.” Hmmm.. Dan houd ik het …
Wel bizar. Toen ik dit even vlug tekende met het tekstje erbij was mijn insteek dat onzichtbare ziektes erg frustrerend kunnen zijn. Dat ik gek word van de ‘onzichtbare’ pijn. Onzichtbaar van de buitenkant maar ook de binnenkant. En vooral dat laatste vind ik moeilijk. Je kan er helemaal niks mee. Je vindt niets terug …