Soms zien we dingen of maken we situaties mee in het dagelijkse leven waarvan we graag zouden willen ingrijpen of er iets van zeggen. Maar wat als het zo dichtbij komt dat je niet meer kan of durft? Niet langer de volwassene zijn die op dat moment daar staat, maar weer het kleine kind die …
Kleine dingen die bij mij de boel al kunnen ontregelen: afgelopen donderdag (24 mei) om 23:30 uur richting bedje toe keek ik nog wat saai (veilig) nieuws op de telefoon en las ineens over een nieuwe cookie/privacy wet dat op 25 mei in gaat. *SCHRIKT* 25 mei? Maar dat is morg… Over een half uur. …
Geen keuzes maken uit angst. Tekeningetje over waar ik de afgelopen weken tegenaan liep. Momenteel weet ik het eigenlijk niet zo goed. Aankomende woensdag is het afscheid en merk dat ik er moeilijk bij stil kan staan. Gewoon maar doorgaan en doe ergens nog een beetje alsof er niets gaat gebeuren haha. Ik ga de situatie …
Even een teken van leven hier. De eindfase van het traumacentrum houd me in zijn greep. Misschien al voorzichtig aan na (durven en kunnen?) denken over de toekomst, maar valkuil is meteen té ver vooruit willen kijken. Dingen invullen als “wat als…” en “dan zal er vast dit gaan gebeuren” en alle andere ramp en …
Het gevoel dat je nog zoveel moet doen, maar vrijwel een lege agenda hebt. Teveel aan je hoofd hebben, drukte in je hoofd, spanning, stress, paniek, opstapeling van prikkels… Overzicht kwijt raken? Misschien moet je wel veel doen van jezelf, de onbeschreven dingetjes en regeltjes. Voelt het daarom nu als veel. Hoe dan ook, veel …
Deze illustratie is getekend voor de werkgroep waar ik momenteel in zit, maar ik vind hem best wel toepasselijk voor mezelf op dit moment haha dat ik hem graag met jullie wil delen. Momenteel barst mijn hoofd met allerlei zorgen en gepieker. Herken jij dat ook wel eens bij jezelf? Dat je een te volle …
Work in progress Langzaam maar zeker mag er weer een beetje getekend worden. De eerste stap is in ieder geval gezet. Hopelijk mag dit zo blijven. Voel me de laatste tijd erg gespannen vanwege een aantal dingen, onder andere een opdracht die van binnen zit te dringen op het gebied van tekenen. Een leuke opdracht …
Op vakantie gaan is voor mij niet altijd even ontspannend, maar wel héél erg leuk. Ook ik droom van mooie fijne plekken die jammer genoeg ver weg zijn; héél ver weg van dan deze vier saaie maar veilige muren. Maar als ik dan mijn angsten benoem hoor ik al snel dingen als: “Dan kun je net zo goed …
Ik begrijp niets van angst. Vooral angst ‘uit het niets’; wanneer je lekker op het balkonnetje van de zon zit te genieten en je ineens overspoeld raakt van angst. Nergens voor nodig denk ik dan, er is toch immers niets aan de hand? Hmmm…
Poeh flink zware to-do list dit keer.
Viel het zo op? 😉
Voor het slapen gaan eerst nog even piekeren over de ergste dingen wat er kan gebeuren.
stress monster
Angst blijft toch. Stress ook. Het is hoe je ermee omgaat.
Dat piekeren blijft een terugkomend thema hè?