Ik wilde er eigenlijk een strip van maken, maar zoals de titel het al beschrijft; niets lukt momenteel. Ik zit op dit ogenblik weer in zo’n periode waarin ik vast zit, moedeloos en lamgeslagen ben, in een gat zit en niet met mezelf door een deur kan, veel strijd heb om alles en daardoor geen energie meer heb om nog maar iets te kunnen doen. Ook wel weer één van mijn depressieve, verwaarlozende episodes.
Dat is erg jammer, want het is alweer mei, dé maand in het teken van Mental Awareness en ook deze week is het de openup-week georganiseerd door WijZijnMind! Ik wilde er dus heel graag een stripje van maken. Nu dat niet gaat; dan maar in blogstijl. Dit vind ik wel heel erg spannend, want ik ben niet zo van het schrijven haha. Hopelijk durf ik dit te laten staan.
Dus als we dan toch gaan ‘openuppen’; ik vind het lastig om mezelf te verzorgen.
Als ik niet lekker in m’n vel zit, somber ben of wanneer er veel strijd in mijn hoofd is gebeuren dingen als eten, drinken, douchen, mezelf opmaken, mijn haar doen, aankleden, tanden poetsen, enzovoort niet meer. Dit soort dingen kosten me dan erg veel energie en concentratie. Iets waar ik juist zo’n gebrek aan heb door de constante discussie en strijd in mijn hoofd. M’n kleren die overal in de kamer liggen, ik heb ze in overvloed maar draag toch steeds die ene zelfde zwarte slobberbroek en trui vol kattenharen. Ik heb geen rust in mezelf, geen zin in mezelf en dat resulteert in verwaarlozing van buitenkant en binnenkant.
Als ik de deur niet uit hoef, stel ik het douchen dan ook zolang mogelijk uit. Eigenlijk stel ik het net zo lang uit tot het volgende moment dat ik weer naar buiten moet, bijvoorbeeld voor een afspraak waarvoor ik er wel een beetje representatief uit moet zien of als ik merk dat mijn haar zo vet wordt dat ik wel moet douchen.
Als ik eenmaal de stap heb gezet om wel te douchen, dan sta ik na vijf minuten al weer buiten de badkamer. Ik zorg niet voor mijn lichaam omdat mijn haren lekker gewassen mogen worden of omdat ik me graag lekker fris wil voelen na een douche. Ik doe deze dingen enkel zodat ik enigszins normaal over kom. (En niet stink haha). Eenmaal thuis kan het me weinig schelen en verstop ik me in een berg dekens. Ik heb een afkeer van mijn lijf en maak er het liefst zo weinig mogelijk contact mee.
Dit is iets waar ik me voor schaam. Dingen die voor anderen heel normaal zijn (douchen, aankleden, je haar doen, etc.) voelen voor mij soms als een enorme opgave. Ik doe net alsof het prima gaat en ik mezelf gewoon goed verzorg. Zolang mensen niet zien hoe ik hier thuis rondloop, zien ze niet hoe ik mezelf verwaarloos haha. Buiten kan ik soms nog de schijn ophouden. (Behalve in flinke depressieve periodes. Toen ging ik ooit zelfs in pyjama naar de supermarkt. Dan kan het me blijkbaar helemaal niets meer schelen).
Ik hoop dat ik snel weer uit deze depressieve dal klim en dat de blokkade weer opgeheven wordt. Dat ik weer mag tekenen en mag uiten op de manier die ik prettig vind. Ik word een beetje gek van mezelf momenteel. Ik wil van alles maar het voelt letterlijk als een blokkade. Ik weet niet echt hoe ik het moet uitleggen. Het lijkt onmogelijk haha. Drinken lukt niet meer, eten lukt niet meer, het is gewoon bizar. Je zou zeggen dat je lichaam er alles aan doet om je in leven te houden dus je zou een signaal verwachten om dorst en honger te krijgen maar ik voel alleen maar blokkade. Ik voel me knetter depressief. Ik weet dat ik deze periodes eerder heb weten te doorstaan, dit komt wel weer goed hoor 😉
Liefs!
Sterkte ♡
Dank je wel! ❤❤❤
Heel, heel herkenbaar, ik heb ook depressievere periodes waarin ik me niet kan verzorgen, behalve… Als t echt niet anders kan, dan kan t ineens wel?? Ja, ik noem t een kronkel in mijn hoofd. Het helpt me dan om vooral wel te blijven denken dat t ook weer makkelijker word, want dat word t ook.
Het is nu kut, en dat mag er ook zijn, gun jezelf ook even de mindere periode, zodat je straks weer omhoog kunt klimmen. Ups en downs en dan weer up he!
Ik hoop wel dat je snel weer in staat bent om te tekenen, want ik vind je strips heel leuk 😉
Sterkte meid, ik denk aan je
Hey Lotte!
Dank je wel voor je berichtje! Het doet me goed om te lezen dat dit voor jou zo herkenbaar is. Voel ik me toch een beetje minder gek en alleen haha. Ik herken heel erg wat je zegt dat je in depressieve periodes niet voor jezelf kan zorgen, maar als het echt niet anders kan dan ineens wel. Zo zie ik het als “er niet onderuit kunnen”, bij bepaalde afspraken en naar buiten moeten. Of als je je echt ziek beroerd voelt, oké lijf, ik stop wel wat eten / drinken in je.
Wat je schreef over dat je vooral blijft denken dat het ook weer makkelijker wordt, dat is inderdaad waar ik aan vast klamp in donkere periodes als deze. Ik probeer mezelf wijs te houden dat ik ook uit deze dal weer uit kan komen. Zoals jij dat ook zo mooi beschreef. Dat een slechte periode er ook mag zijn vind ik heel moeilijk. Eigenlijk mag dat niet, ik moet gewoon door, door, doorgaan! Ik mag van mezelf niet stilstaan. (Dan krijgen we weer het gevoel van: Oei wat zullen mensen nu wel niet van me vinden? Ik ben niet productief nu, want ik kan nu niets. Ik val weer terug. Ik ben een nietsnut.) maar ik ga er over nadenken haha. Dank je wel voor je fijne bericht!
Ik hoop ook dat ik weer snel kan tekenen (= productief, = geen nietsnut).
Heel veel liefs en dikke knuffel! Ik vond jou vandaag zo enorm dapper op Instagram!! Moest ik nog een keer gezegd hebben 😀 ❤
Heel heel heel herkenbaar. Probeer morgen een uitgebreidere reactie te geven. Maar dan moet je het wel laren staan. Anders weet ik niet meer wat je getypt hebt. Iig sterkte. Hier kosten al die dingen ook zoveel energie. Ik trek mijn kleren aan die op de grond voor mijn bed liggen. En haal een borstel Door mijn haar. Thats it op de meeste dagen.. sterkte!
Sterkte lieve San!
Ik lees dit met medeleven maar ook een glimlach omdat ik zo veel erkenning heb en dat alleen geeft mij steun en het gevoel dat ik niet alleen ben. Dankje voor je openheid.
Wat lief dank je wel voor je berichtje! Ik vind het fijn als ik lees dat mensen zich er in kunnen herkennen. Voelt inderdaad dat je dan niet alleen in bent! Jij ook bedankt voor je openheid! Liefs