Ik hou absoluut niet van die drukte, het is gewoon niet meer te overzien. ‘K ben gewoon (interne) discussie moe. Geen zin in altijd die strijd om van alles en nog wat. Ervaar het momenteel ook wel als een vicieuze cirkel. Dit is overigens niet altijd zo geweest. Soms gaat het wat beter (wanneer er geen druk van buiten of binnen wordt uitgeoefend, stress, triggers etc), maar er zijn ook momenten geweest waar alles van binnen juist werd weggemaakt, de mond werd gesnoerd en/of alles plots blanco was. (Niets voelen, leegte van binnen, steeds de draad kwijt zijn van je gedachten, gevoelens of van wat je wilde vertellen.) Grijze mist, vergeetachtigheid, geblokkeerd voelen, last van de innerlijke saboteur.

Misschien mag het nog niet, kan het nog niet of lukt het je nog niet. Misschien komt het gewoon (nog) niet in je op om je binnenwereld die ene vraag te stellen wat je mogelijk verder kan helpen. Soms lijkt het zo simpel, maar kost het je heel wat hoofdbreken. (Waarom kom ik er zelf niet op? Wat maakt dat ik zelf geen vragen stel? Waarom lukt het me niet? etc.) Het kan gekmakend zijn als dingen die simpel aanvoelen (zoals bijv. vragen stellen) juist zo ingewikkeld zijn. En wat als je geen antwoord krijgt? Heb ik dit wel? Lieg ik de boel bij elkaar? Of wat als er een hele discussie losbarst? Hoe zorg je voor samenwerking? Mezelf dan ook lang afgevraagd waarom (ik dacht) dat het mij niet lukte, wat maakte dat interne communicatie onmogelijk leek. (vermijding, niet durven, niet willen, niet kunnen, niet mogen, etc.) Of de communicatie gebeurde wel, maar buiten jou om. 😉

Interne communicatie is belangrijk, maar als je dat nog niet kan, is het heel lastig om samen te werken. Nu terugkijkend kan ik zeggen dat het vooral veel tijd, rust, veiligheid en mildheid (heeft ge-)kost om te staan waar ik nu sta. Maar zeker op het begin is het misschien nodig dat het communiceren aan de buitenkant gebeurd. Zelf vond ‘k het bijvoorbeeld prettig als iemand met jou (vertrouwelijk) het gesprek kan helpen voeren en informatie kan doorgeven. Of misschien helpt het je door een dagboek te schrijven, te tekenen, te zingen, je innerlijke wereld in de fysieke wereld te manifesteren door een moodboard, je kamer zo in te richten en dit als fysieke veilige plek gebruikt kan worden om te communiceren als het visualiseren van een gezamenlijke plek van binnen nog niet goed lukt…