Een oudere al. Ik post ‘m nu. Merk wel dat ik veel spanningen voel, denk door de blogtekst. Felt confident, might delete later I guess haha.

Het gevoel continu iets te moeten doen. Momenteel is dat vooral ’s avonds (afleiding zoeken). Tegelijkertijd tegenstrijdigheid en denken: “Nee, het is avond, nu nog dingen doen betekent hyper alert/focus waardoor we niet kunnen gaan slapen.” Het slaapgevoel/moeheid is dan weg, onderdrukt en of geblokt. Proberen te rusten… Dus zit je de hele avond: ik wil van alles doen, nee mag niet, want dat zou je slaap(patroon) verstoren. Als je nu nog dingen gaat doen, dan wordt het mega laat, verlies je de tijd, dus nee, probeer rustig aan te doen. Continu strijd, tot de magische grens van 00:00 uur is bereikt en je jezelf zo in de weg zit met de strijd, je het opgeeft en maar naar bed gaat. (En alsnog veels te laat in bed ligt, te laat gaat/kan/mag slapen) Next day: repeat. De laatste tijd ervaar ik ’s avonds meer een gevoel van machteloosheid. Ik wil graag nog dingen doen (waar veel tijd in zit) waar overdag geen tijd voor was. En ik denk ook wel het niet kunnen/mogen rusten. Stilstaan is momenteel eng. Zoals je wellicht hebt gemerkt aan de afgelopen comics zit ik in een wat moeilijkere periode. I can’t deal with big feelings at the moment. Dus proberen afleiding te zoeken, maar dat mag ook weer niet, oftewel: jezelf heel erg in de weg zitten. *zucht*.

Overdag komt meer de paniekerige kant om de hoek kijken: Ik wil wat doen, maar vergeet ik niet iets? Ik moest wat doen, wat was het? Het kan je zo doen verlammen, de boel blokkeren, zodat je uiteindelijk wellicht de hele dag met jezelf in strijd hebt gelegen, in plaats van datgene te doen wat je graag wilde doen. Is dit enigszins herkenbaar? Hoe probeer jij hier uit te komen?